เสียงฝีเท้าของหลิงเอ๋อก้าวย่างไปในความว่างเปล่า เธอสวมชุดสีขาว อ่อนหวาน และสง่างาม ในขณะนี้ ดวงตาของเธอสงบ แจ่มใส ปราศจากอารมณ์ใดๆ
ถังหยินคำราม “อีตัวเอ๊ย เตรียมตัวตายได้เลย!”
หลิงเอ๋อร์เห็นว่าหยวนไถทั้งหมดเริ่มเดือดพล่าน หยวนไถอันกว้างใหญ่ไร้ขอบเขตราวกับมหาสมุทรกำลังเดือดพล่าน
ทันใดนั้น มังกรก็คำราม ถังหยินระดมพลังเวทมนตร์ทั้งหมดของเขา และมังกรก็พ่นไฟศักดิ์สิทธิ์ออกมาอย่างรุนแรง
พลังของทารกดึกดำบรรพ์ถูกเทลงสู่ถังหยิน ดวงตาเวทมนตร์แห่งการกลับชาติมาเกิดของเขาพุ่งแสงเวทมนตร์ออกมา ดูดซับไฟศักดิ์สิทธิ์ ตรงกลางนั้น ลูกบอลเวทมนตร์ที่เปล่งแสงเริ่มขยายตัวอย่างรวดเร็ว
พลังของทารกในครรภ์และไฟศักดิ์สิทธิ์ได้รับการปรับสมดุลโดยแสงวิเศษแห่งการกลับชาติมาเกิดและยังคงแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และแสงภายในก็พร่ามัวมากขึ้นเรื่อยๆ
มันเหมือนกับดาวเคราะห์ที่ถึงขีดจำกัดและพร้อมที่จะระเบิด
พลังที่ปะทุออกมาแบบนี้มันน่ากลัวมากจนเราไม่อาจจินตนาการได้และไม่กล้าแม้แต่จะจินตนาการด้วยซ้ำ
“อาจารย์บอกข้า…” หลิงเอ๋อร์ได้เห็นวิธีการของถังหยินแล้ว เธอคิดในใจ “ในบรรดาสามพันโลก มีเพียงโลกมหาพันโลกเท่านั้นที่มีหยวนไถ โลกอื่น ๆ มีหยวนไถ ซึ่งเป็นรากฐานของการกำเนิดโลก หยวนไถยังสามารถให้กำเนิดกฎแปลก ๆ ได้ สิ่งใดที่ได้รับมาก็จะให้กำเนิด ดูเหมือนว่าคน ๆ นี้กำลังให้กำเนิดสิ่งชั่วร้าย”
หลิงเอ๋อมักจะสงบนิ่งอยู่เสมอในช่วงเวลาสำคัญ เธอมีความคิดที่ชัดเจนและไม่ตื่นตระหนก แต่เธอสามารถหาวิธีที่ดีที่สุดในการรับมือกับสิ่งต่างๆ ได้
ตัวอ่อนที่ถังหยินกำลังเลี้ยงดูอยู่นั้นไม่ได้ระเบิด แต่กลับเปลี่ยนแปลงรูปร่างอย่างกะทันหัน จนในที่สุดก็กลายเป็นชุดเกราะ เกราะทองคำนี้สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามต้องการ และในชั่วพริบตา มันก็ห่อหุ้มทั้งมังกรและถังหยิน
ถังหยินหัวเราะอย่างอารมณ์ดีพลางกล่าวว่า “ไอ้บ้าเอ๊ย ตราบใดที่เจ้ายังอยู่ในหยวนไถ ก็ไม่มีสิ่งใดสามารถฝ่าฝืนกฎของหยวนไถได้ ไม่ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งเพียงใด เจ้าก็ไม่สามารถทำร้ายเกราะหยวนไถของข้าได้ ข้าจะตีเจ้าจนหมดแรง แล้วค่อยทรมานเจ้าทีหลัง!”
หลังจากพูดจบ เขาก็สั่งให้มังกรปีศาจโจมตี แม้ว่ามังกรปีศาจจะสูญเสียปีกไปหนึ่งคู่ แต่ความสามารถในการฟื้นฟูนั้นน่าทึ่งมาก และสามารถฟื้นฟูพลังต่อสู้ได้ถึง 80% อย่างรวดเร็ว เดิมทีปีกเหล่านั้นสามารถถอดออกจากลำตัวได้ มังกรปีศาจพุ่งเข้าใส่หลิงเอ๋อ พ่นไฟศักดิ์สิทธิ์ที่ซ่อนอยู่ออกมา!
หลิงเอ๋อหลบการโจมตีของมังกรด้วยแสงวาบที่ฉายออกมาจากร่าง มังกรไล่ตามเธอทันทันที หลิงเอ๋อหลบหลีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า มังกรยังคงไล่ตามเธอต่อไป
จู่ๆ หลิงเอ๋อร์ก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังถังหยิน เธอพ่นพลังสังหารออกมาเต็มปากเต็มคำใส่ดาบสังหารอมตะ ก่อนจะฟันมันออกไปอย่างรุนแรง
ถังหยินไม่มีเวลาหลบ!
บูม!
การโจมตีด้วยดาบโดยตรง ด้วยพลังสังหารที่ไม่มีใครทัดเทียม!
แต่…มันน่าทึ่งมาก.
ทันใดนั้น ดาบของหลิงเอ๋อร์ก็ฟันทะลุเกราะของถังหยิน พลังสังหารทั้งหมดก็กลายเป็นความว่างเปล่า ราวกับของไร้ค่า แม้แต่ประกายไฟก็ยังไม่พุ่งออกมา
มังกรเวทมนตร์เข้าโจมตีในเวลานี้ หลิงเอ๋อร์หันหลังกลับและหลบได้
ถังหยินหัวเราะเสียงดัง จากนั้นพูดอย่างหม่นหมอง: “หมดหวังแล้ว อีตัว!”
หลิงเอ๋อไม่พูดอะไร เธอยังคงเคลื่อนไหวและหลบหลีก มังกรในที่สุดก็เข้าประชิดตัวหลิงเอ๋อและคว้าตัวเธอไว้ด้วยกรงเล็บเดียว
หลิงเอ๋อรู้ดีว่าพลังโจมตีและพลังเวทของนางจะสูญสลายไปเมื่อสัมผัสกับชุดเกราะหยวนไทอันลึกลับ นางจึงฟาดกรงเล็บมังกรด้วยฝ่ามืออย่างรวดเร็ว
การโจมตีด้วยฝ่ามือครั้งนี้เป็นการหลอกล่อ เพียงเพื่อป้องกันการโจมตีเพียงชั่วครู่ จากนั้นเธอก็หลบและหลบหนีไปได้
ขณะเดียวกัน ถังหยินก็ลงมือในที่สุด แสงเวทมนตร์แห่งการกลับชาติมาเกิดของเขาก่อตัวเป็นดาบเวทมนตร์อันน่าสะพรึงกลัว ฟาดฟันกลางอากาศดุจสายฟ้า บังเอิญขวางทางของหลิงเอ๋อพอดี ขณะเดียวกัน มังกรเวทมนตร์ก็โจมตีด้วยกรงเล็บอีกอัน
ถังหยินหัวเราะอย่างมีความสุข ขณะนั้นเขารู้สึกเปี่ยมสุข
หลิงเอ๋ออยู่กลางอากาศ ทันใดนั้นนางก็หลบหลีกและเข้าสู่กระบี่สังหารอมตะ ซึ่งบรรจุคลื่นแห่งการสังหารอันไร้ขอบเขต หลิงเอ๋อควบคุมกระบี่ ทำลายแสงเวทมนตร์ของถังหยินอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกัน กระบี่ก็ฟันเข้าใส่ถังหยินด้วยความดุร้ายที่หาที่เปรียบมิได้
“อีตัว…” ถังหยินไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าหลิงเอ๋อร์จะมีของแบบนี้ เขาต่อยดาบสังหารอมตะของหลิงเอ๋อร์
ดาบสังหารอมตะนั้นคมมาก แต่ไม่สามารถทะลุเกราะหยวนไทได้ในเวลานี้
บูม!
ถังหยินไม่สามารถต้านทานได้และถูกสับออกไป แต่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ
มังกรคว้าดาบจากด้านหลัง ดาบสังหารอมตะฟาดฟันกลางอากาศ พุ่งไปข้างหน้า มังกรเหวี่ยงกรงเล็บ ปัง…
มังกรปีศาจฟันดาบสังหารอมตะด้วยกรงเล็บเดียวจนกระเด็นกระเด็นไป ในแง่ของมานาล้วนๆ แล้ว หลิงเอ๋อก็ไม่สามารถเทียบชั้นมังกรปีศาจได้
แต่ตอนนี้ หลิงเอ๋อไม่สามารถใช้พลังเวทของเธอควบคุมสิ่งอื่นได้ ตามกฎแล้ว เมื่อพลังสัมผัสกับชุดเกราะ พลังนั้นก็จะถูกสลายไป
มังกรปีศาจพุ่งเข้าใส่ ถังหยินก็โจมตีจากด้านข้างเป็นระยะๆ ขณะที่ชายคนนั้นและมังกรโจมตีดาบพิฆาตอมตะซ้ำแล้วซ้ำเล่า พลังเวทมนตร์ของหลิงเอ๋อก็ลดลงอย่างรวดเร็ว
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…” ถังหยินหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เขารู้ว่าอีกไม่นานก็จะจับทาสสาวคนนี้ได้ ดาบสังหารอมตะแล่นไปมาในหยวนไถ แต่มันก็ยังคงดูดซับการโจมตีต่อไป
ถังหยินและมังกรวิเศษไล่ล่าและฆ่ากันซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยสนุกสนานกับมันมาก
ในขณะนี้เองที่ Ling’er ปรากฏตัวออกมาจากดาบสังหารอมตะอย่างกะทันหัน
ขณะนั้นนางมีท่าทางเคร่งขรึมและสง่างาม สวมชุดยาวสีขาวมีแขนพลิ้วไหว
มังกรปีศาจและถังหยินไม่มีเวลาคิดก่อนที่จะโจมตีโดยตรง หลิงเอ๋อรีบเรียกดวงตาสวรรค์ออกมา
หลิงเอ๋อครอบครองดวงตาสวรรค์มาโดยตลอด แต่นางไม่เคยใช้มันเลย เพราะนางไม่แน่ใจว่าดวงตาสวรรค์จะทะลุเกราะหยวนไถได้หรือไม่ นางจึงต้องเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่
ในเวลานี้ หลิงเอ๋อร์กำลังเดินเตร่ไปรอบๆ หยวนไถ และเธอก็มีความคิดบางอย่างอยู่ในใจแล้ว
แม้ว่าดวงตาแห่งสวรรค์จะเป็นอาวุธวิเศษ แต่ก็ไม่สามารถเหนือกว่าตัวอ่อนดั้งเดิมได้
แต่ประเด็นสำคัญคือ ถังหยินไม่ใช่เจ้าแห่งหยวนไถ ไม่มีใครสามารถเป็นเจ้าแห่งหยวนไถได้
ถังหยินเพียงแต่ใช้ประโยชน์จากกฎของหยวนไถเท่านั้น
ในขณะนั้น ดวงตาสวรรค์ก็ถูกเรียกออกมา
หลิงเอ๋อเทพลังเวทของนางลงในดวงตาสวรรค์ ภายในดวงตาสวรรค์ หยวนเย่ได้ปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมาอย่างเต็มที่ ดวงตาสวรรค์เปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์สีขาวบริสุทธิ์ออกไปทุกทิศทุกทาง
ในขณะนั้น หยวนไททั้งหมดก็สว่างขึ้น
“แตก!” หลิงเอ๋อร์ร้องออกมาอย่างกะทันหัน แสงศักดิ์สิทธิ์สีขาวบริสุทธิ์เหล่านั้น เปรียบเสมือนหนวดวิญญาณนับไม่ถ้วน ผสานพลังเวทมนตร์ของหลิงเอ๋อร์ ดึงพลังวิญญาณของถังหยินออกจากทารกน้อยในครรภ์ของเขาอย่างไม่ปรานี
หยวนไถทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์สีขาว หลิงเอ๋อมองเห็นเส้นเลือดและเส้นต่างๆ อย่างชัดเจน ในขณะนั้น หยวนไถและหลิงเอ๋อก็รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
“ลอกมันออก!” หลิงเอ๋อร์ตะโกนอีกครั้ง
จากนั้น มังกรวิเศษและเกราะทองคำบนตัวของถังหยินก็หายไปในพริบตาเดียว
“ฆ่า!” หลิงเอ๋อร์ตะโกนอีกครั้ง
แสงศักดิ์สิทธิ์จากดวงตาแห่งสวรรค์หดตัวลง กลายเป็นดาบแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ขนาดมหึมาที่ไม่มีใครเทียบได้!
บูม!
วินาทีต่อมามังกรก็ถูกหั่นเป็นชิ้นๆ
ไม่มีพลังใดที่จะต้านทานได้เลย ดวงตาสวรรค์ได้รวมเข้ากับพลังแห่งหยวนไถ และภายในหยวนไถนี้ หลิงเอ๋อก็ไร้เทียมทาน
ในขณะนี้ หลิงเอ๋อร์มองไปที่ถังหยินอีกครั้ง
แววตาของถังหยินฉายวาบด้วยความหวาดกลัว ในที่สุดเขาก็รู้สึกถึงความกลัว เขาคิดว่าตนเองไร้ซึ่งความกลัว เขาคิดว่าตนเองไร้ซึ่งความกลัว แต่ในวินาทีนี้ เมื่อความตายมาเยือน เขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าเขากลัวความตายมากแค่ไหน
เขาจ้องมองหลิงเอ๋อร์ ดวงตายังคงใสซื่อ เย็นชา ไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ ราวกับว่านางเป็นคนไร้ความรู้สึก
ถังหยินอยากจะขอความเมตตา แต่เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มอย่างไร…
แต่เขาไม่จำเป็นต้องพูดอะไร
เพราะหลิงเอ๋อไม่ฟังแม้แต่น้อย เธอจึงใช้ดวงตาสวรรค์ ดาบแสงศักดิ์สิทธิ์ฟาดฟันด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
โดยไม่ต้องดิ้นรนหรือโชคช่วย ถังหยินก็ถูกหั่นเป็นชิ้นๆ
หลังจากนั้น หลิงเอ๋อร์รวบรวมดวงตาสวรรค์และหันหลังกลับเพื่อออกจากหยวนไถ การปิดล้อมหยวนไถครั้งนี้ยากที่จะออกไปได้หากไม่เรียนรู้กฎเกณฑ์ แต่หลิงเอ๋อร์ได้เข้าใจความลับของมันแล้ว เธอจึงจากไปโดยไม่ลังเล
ต้นกำเนิดของโลกทุกใบเป็นการดำรงอยู่ที่ลึกลับอย่างยิ่ง
การพบกันของถังหยินและหยวนไถเป็นโอกาสสำหรับเขา แต่ในขณะเดียวกันก็กลายเป็นสถานที่ฝังวิญญาณของเขาด้วย
มันเป็นโชคและโชคชะตาจริงๆ!
ด้านนอก เฉินหยางและพ่อบ้านตู้ไม่ต้องรอนานก็เห็นหลิงเอ๋อแวบเข้ามา ดูเหมือนหลิงเอ๋อเพิ่งเข้ามา และหลังจากพูดคุยกันไม่กี่คำ เธอก็ออกมา
การต่อสู้ในหยวนไถนั้นรวดเร็วและรวดเร็วเสมอ
“หลิงเอ๋อร์!” เฉินหยางถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นหลิงเอ๋อร์ออกมา เขาจับมือเธอไว้แล้วพูดว่า “เธอโอเคไหม?”
หลิงเอ๋อร์ส่ายหัวและพูดว่า “ฉันสบายดี”
เฉินหยางอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คราวหน้าอย่าประมาทเช่นนี้อีก”
หลิงเอ๋อร์ตกใจเล็กน้อย เธออยากจะบอกว่าเธอได้รับความยินยอมจากเฉินหยาง แต่เธอก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ตกลง!”
เฉินหยางก็รู้ว่าหลิงเอ๋อร์กำลังคิดอะไรจากสีหน้าของเธอ เขาอดหัวเราะไม่ได้และพูดว่า “สาวน้อย ตอนที่ฉันขอให้เธอฆ่า ฉันหมายถึงว่าเราควรจะไปด้วยกัน รอฉันก่อนไม่ได้เหรอ? น่าทึ่งมากที่ตอนนี้เธอมีระดับการฝึกฝนสูงกว่าฉัน!”
หลิงเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะยิ้ม
บัตเลอร์ ดู หันหน้าหนี เขาไม่สมควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์หยอกล้อระหว่างหนุ่มสาวคู่นี้
“ว่าแต่มังกรปีศาจกับไอ้หมอนั่นล่ะ” เฉินหยางถามหลิงเอ๋อร์อีกครั้ง
หลิงเอ๋อร์กล่าวว่า “ฉันฆ่าเขา”
“พวกเขาตายกันหมดแล้วเหรอ?” เฉินหยางกล่าว
หลิงเอ๋อร์กล่าวว่า: “ใช่!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สจ๊วตตู้ก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงงันและกล่าวว่า “คุณหนูซิตูมีความสามารถจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่อาจารย์มากมายตกอยู่ในมือคุณ”
หลิงเอ๋อร์เหลือบมองพ่อบ้านตู้ แต่ไม่ได้พูดอะไร เฉินหยางหัวเราะแล้วพูดว่า “พ่อบ้านตู้ กลับกันเถอะ”
แน่นอนว่าบัตเลอร์ ตู้คงไม่มีความเห็นใดๆ เกี่ยวกับทัศนคติของหลิงเอ๋อ ชีวิตของเธอได้รับการช่วยเหลือจากคนอื่น แล้วจะพูดอะไรได้ล่ะ
เมื่อถึงเวลานั้นทั้งสามก็กลับไปอยู่ด้วยกันอีกครั้ง
ในชั่วพริบตา เขาก็กลับมายังห้องโถงหลักของสมาคมแสงศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง
ห้องโถงหลักของสมาคมแสงศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้รับความเสียหาย ความเสียหายเพียงอย่างเดียวคือไป๋หยุนจงสูญเสียปรมาจารย์จิงเว่ยไปสิบแปดคน
หลังจากที่เฉินหยางและหลิงเอ๋อร์กลับมาที่สมาคมแสงศักดิ์สิทธิ์แล้ว ไป๋หยุนจงก็เข้ามาต้อนรับพวกเขาทันที
“มังกรชั่วร้ายและหัวขโมยนั่นเหรอ?” ไป๋หยุนจงถามด้วยความกังวล
จากนั้นสจ๊วตตู้ก็พูดว่า “เธอถูกมิสซิตูฆ่าตายแล้ว”
เมื่อได้ยินดังนั้น ไป๋หยุนจงก็มองไปที่หลิงเอ๋อร์ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเกรงขาม อดไม่ได้ที่จะเอ่ยว่า “คุณซือถูช่างมีพรสวรรค์เหลือเกิน ฉันชื่นชมคุณ!”
หลิงเอ๋อไม่ได้พูดอะไร
สิ่งนี้ทำให้ Bai Yunzhong รู้สึกอายเล็กน้อยทันที
เฉินหยางยิ้มและกล่าวว่า “เข้าไปคุยกันเถอะ”
ไป๋หยุนจงกล่าวว่า “ตกลง!” เขาพาเฉินหยางและกลุ่มของเขาเข้าไปในห้องด้านในทันที
หลังจากนั่งลงในห้องด้านในแล้ว ไป๋หยุนจงโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งและกล่าวว่า “ขอบคุณทั้งสองคนที่ช่วยชีวิตฉันไว้”