บทที่ 8 ตู้จวินหลิน
เมื่อเรากลับมาที่ลานบ้านที่เราอาศัยอยู่ ก็เกือบจะมืดแล้ว ตู้เส้าหลิงไปพบพ่อของเขา ตู้จุนลินนั่งอยู่บนรถเข็นไม้ในลานบ้าน และยังคงหลับสบาย โดยกุมผลบวบไว้ในอ้อมแขนแน่น และไม่ยอมปล่อย ส่งกลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนออกมา ตู้เส้าหลิงยืนอยู่หน้ารถเข็นและมองไปที่พ่อของเขา เขามีผมยุ่งเหยิงและมีตอข้าวหนา …