บทที่ 2003 การตรัสรู้

ด้วยความแข็งแกร่งของเฉินหยางในปัจจุบัน พวกเขาไม่สามารถเอาชนะเขาได้ แม้ว่าจะร่วมมือกันก็ตาม และยิ่งไปกว่านั้นหากเฉินหยางต้องการที่จะฝ่าฟันไปให้ได้จริงๆ พวกเขาก็เกรงว่าจะไม่มีโอกาสเลย “เอาล่ะ ในเมื่อเจ้าอยากสู้ ก็เชิญเลย พวกเราไม่ใช่พวกขี้แพ้ที่จะถูกกลั่นแกล้งได้ง่ายๆ” หวังซานยิ้มอย่างเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณนักสู้ …

บทที่ 2003 การตรัสรู้ Read More

บทที่ 2002 การเตรียมการ

หลงเฟยเหยียนเองก็ตกใจมากที่หลงว่านชิวสามารถหลบการโจมตีนี้ได้ เขาไม่เคยคิดเลยว่าการโจมตีที่วางแผนไว้อย่างดีของเขาจะถูกหลบเลี่ยง “เจ้าอาจหลบการเคลื่อนไหวนี้ได้ แต่เจ้าอาจหลบการเคลื่อนไหวครั้งต่อไปไม่ได้” หลงเฟยหยานพูดพร้อมกับเยาะเย้ย จากนั้นก็หลอกล่อให้ยิงหลงว่านชิว จากนั้นก็โจมตีจางว่านเอ๋อ “ว่านเอ๋อ ระวังหน่อย เขากำลังจะโจมตีเจ้า” …

บทที่ 2002 การเตรียมการ Read More

บทที่ 2001 ความเร็ว

เมื่อเห็นว่าหลงเฟยหยานได้ระดมวิญญาณของอีกห้าคนจนครบแล้ว เฉินหยางจึงรู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะต้องน่าตื่นเต้นมากอย่างแน่นอน แม้ว่าหลงเฟยหยานจะมีจุดประสงค์ของตัวเองอย่างแน่นอนในการทำเช่นนี้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะแพ้เขาอย่างแน่นอน “เร่งความเร็วขึ้นอีกนิดแล้วโจมตีด้วยแรงที่มากขึ้น ไม่เช่นนั้นข้าคงคิดว่าไม่มีใครโจมตีข้าแล้ว” หลงเฟยหยานยิ้ม และน้ำเสียงของนางทำให้ผู้คนรู้สึกโกรธมาก เดิมทีหม่าซู่ หวางซาน …

บทที่ 2001 ความเร็ว Read More

บทที่ 2000 กลเม็ดเล็กๆ น้อยๆ

“หากข้าสามารถใช้พลังป้องกันอันชาญฉลาดที่สุดและใช้พลังวิญญาณน้อยที่สุด พลังวิญญาณของข้าก็จะไม่ถูกใช้ไปอย่างมากมายในช่วงเวลาสั้นๆ อย่างไรก็ตาม พวกมันโจมตีอย่างบ้าคลั่งอยู่ตลอดเวลา และพลังวิญญาณที่ถูกใช้ไปก็จะมหาศาล ส่งผลให้พวกมันอาจหมดพลังวิญญาณต่อหน้าข้า” แสงสว่างในดวงตาของหลงเฟยเหยียนยิ่งสว่างขึ้นเรื่อยๆ เขารู้ว่าเป้าหมายของเขาสำเร็จแล้ว ในความเป็นจริงสิ่งที่เขาเคยทำมาทั้งหมดไม่ใช่ต้องการให้คนเหล่านั้นพ่ายแพ้ต่อเธอ แต่เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้กับพลังการต่อสู้ของพวกเขาและปล่อยให้พวกเขาใช้กำลังของตนเองต่อไป …

บทที่ 2000 กลเม็ดเล็กๆ น้อยๆ Read More

บทที่ 1999 การต่อสู้อันน่าตกตะลึง

ต้องบอกว่าตอนนี้หม่าซู่รู้สึกชื่นชมหลงเฟยหยานเล็กน้อย หลงเฟยหยานยังอายุน้อยกว่านางถึงสองปี แต่เขาก็หลบการโจมตีของนางได้อย่างง่ายดาย แถมยังคิดจะทำร้ายตัวเองอย่างรุนแรงอีกด้วย “เจ้าแข็งแกร่งขนาดนั้นได้อย่างไรกัน? เกินจินตนาการของข้าไปมาก” หม่าซู่ถอนหายใจ อันดับแรก หลงเฟยเหยียนแข็งแกร่งกว่าพวกเขามากในเรื่องความเร็ว ไม่ต้องพูดถึงว่าทักษะการต่อสู้อื่นๆ …

บทที่ 1999 การต่อสู้อันน่าตกตะลึง Read More

บทที่ 1998 ทำได้ดีมาก

“ข้าคิดว่าพลังของพวกมันใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว ถึงแม้พวกมันจะสู้อย่างกล้าหาญ แต่มันก็ไม่อาจเปลี่ยนความจริงที่ว่าพวกมันจะพ่ายแพ้ในศึกครั้งนี้ได้” หม่าซู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าว หวางซานและหม่าซู่ได้ข้อสรุปร่วมกันแล้ว พวกเขาจึงไม่ได้กังวลมากนัก แต่เลือกที่จะเล่นแบบปลอดภัย ตราบใดที่สามารถต้านทานการโจมตีของทั้งสามคนได้ พวกเขาจะเป็นผู้ชนะในที่สุด “ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะมั่นคงขนาดนี้และไม่เผชิญหน้ากับเราตรงๆ …

บทที่ 1998 ทำได้ดีมาก Read More

บทที่ 1997 ไม่มีใครเทียบได้

“พวกเจ้าสองคนอยากทำอะไรกัน” หลงว่านชิวเยาะเย้ย เขารู้สึกว่าทั้งสองคนนี้ดูมั่นใจเกินไป ซึ่งไม่ดีเลย “เจ้าพูดอย่างนั้นหรือ? การแข่งขันระหว่างเราคงจะดุเดือดมาก ใครชนะก็ย่อมได้รางวัล เจ้าได้รับรางวัลไปแล้ว จึงไม่เป็นที่ต้อนรับเรา” จางหวั่นเอ๋อกล่าวพร้อมรอยยิ้ม …

บทที่ 1997 ไม่มีใครเทียบได้ Read More

บทที่ 1996 เริ่มสงครามกันเถอะ

“พวกเจ้าทั้งสามกำลังพยายามทำอะไรกันอยู่?” หม่าซู่และหวางซานมองไปที่หลงว่านชิวและคนอื่นๆ รอบๆ ด้วยความประหลาดใจ เมื่อรู้สึกถึงพลังการต่อสู้ที่ทรงพลังพอๆ กัน ทำให้หม่าซูและคนอื่นๆ รู้สึกไร้หนทาง แต่พวกเขาไม่ได้มีความคิดด้านลบมากเกินไป พวกเขาสามารถถือว่าเป็นเพื่อนกันได้อย่างน้อยพวกเขาก็พร้อมจะช่วยเหลือกันเมื่อมีอันตราย …

บทที่ 1996 เริ่มสงครามกันเถอะ Read More

บทที่ 1995 รางวัล

ความเร็วที่หลงหวานชิวดูดซับพลังงานจิตวิญญาณเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และสิ่งนี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ ซึ่งน่าตื่นเต้นมาก “ผมไม่คาดคิดมาก่อนว่าเธอจะพัฒนาฝีมือได้สำเร็จ ตอนนี้รางวัลที่ผมสัญญาไว้ก็กำลังจะออกมาแล้ว แต่นี่ก็น่าตื่นเต้นมากเช่นกัน แม้จะหมายถึงการสูญเสียทรัพยากรไปบ้าง แต่ผมก็ดีใจมากที่เห็นว่าพลังของพวกเขาเพิ่มขึ้น” เฉินหยางยิ้มด้วยความโล่งใจ ในเวลานี้ …

บทที่ 1995 รางวัล Read More

บทที่ 1994 การเลื่อนตำแหน่งที่ประสบความสำเร็จ

“คุณพูดถูก เราต้องมีความต่างของพลังระหว่างกันพอสมควร ถึงจะสามารถปราบปรามกันได้แบบนี้ ไม่เช่นนั้น หากพลังที่ต่างกันเกือบเท่ากัน สุดท้ายแล้วการปราบปรามกันก็คงเป็นไปไม่ได้” เฉินหยางกล่าวกับทุกคนพร้อมรอยยิ้ม ตอนนี้เขาได้ฟื้นฟูพลังจิตวิญญาณในร่างกายของหลงหวานชิวโดยพื้นฐานแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป “ทำได้ดี …

บทที่ 1994 การเลื่อนตำแหน่งที่ประสบความสำเร็จ Read More