นิยายแฟนตาซี อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
เฉินหยาง ชายหนุ่มคนหนึ่งจากครอบครัวที่ร่ำรวยซึ่งมีประสบการณ์ชีวิตและความตายมาสิบปีถูกบังคับให้กลายเป็นลูกเขยของครอบครัวชั้นสองในเมืองเล็กๆ และถูกเยาะเย้ยและเพิกเฉย ในที่สุดก็มีโทรศัพท์ลึกลับดังมาจากเมืองหลวง เขากลายเป็นทายาทตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในโลกอย่างเป็นทางการ หลังจากทนทุกข์มาสิบปี ในที่สุดเขาก็กลายเป็นมังกร! เมื่อลูกเขยเกิดมาโลกจะพังเพื่อเธอ!
“คุณหมายความว่าคุณยังอยากไล่ตามความฝันอันยิ่งใหญ่ของคุณในการฝึกฝนแบบคู่ขนานอยู่อีกเหรอ” จางหวั่นเอ๋อตบหัวเฉินหยางอย่างรุนแรง ดูเหมือนเขาจะโกรธมาก แต่หม่าซู่ที่อยู่ข้างๆ เขากลับตอบสนองด้วยการผลักจางหวั่นเอ๋อและพูดว่า “คุณได้ยินไหม? เขาทะลุเข้าสู่ขอบเขตหยูฮวาโดยตรง คุณไม่อยากได้ยินเหรอ?” หลังจากได้ยินสิ่งที่หม่าซู่พูด จางหว่านเอ๋อก็ตระหนักได้ว่าเขาได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่เพียงใด …
“สองคนนี้ฝึกฝนได้ถึงระดับนี้ คงมีสมบัติล้ำค่าอยู่บ้างล่ะน่า” คนอื่นๆก็พยักหน้าเช่นกัน ขณะที่เฉินหยางพยายามทดสอบพลังจิตวิญญาณของเขา ได้ยินเสียงของอาจารย์วู่หยาจื่อในทะเลแห่งจิตสำนึก “หนุ่มน้อย มีของดีอยู่ที่นี่นะ คุณต้องได้ยาเม็ดเวทมนตร์บ่มเพาะพลังคู่นั้นมา ส่วนที่เหลือแบ่งให้สองคนนั้นได้” วูยาจื่อกล่าวด้วยความตื่นเต้น …
“อะไรนะ? ใช้กลอุบายอะไรก็ได้ที่คุณมี” เฉินหยางรู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวไปกับชัยชนะนี้ ตรงกันข้าม เขากลับสงบมาก “ฉันมีพลังจิตวิญญาณมากกว่าคุณมาก แม้ว่าฉันจะใช้คนจำนวนมาก ฉันก็ยังสามารถทำให้คุณหมดแรงได้” ช่างซ่อมโซ่ยังคงพยายามใช้ความพยายามครั้งสุดท้าย …
โดยไม่เห็นว่าเขาเคลื่อนไหวอย่างไร กรงนั้นก็ดูลวงตากว่าเดิม และดูเหมือนว่ามันกำลังจะพังทลาย “เป็นไปได้ยังไง? คุณทำลายกรงที่ฉันสร้างไว้ได้ยังไง คุณโกง” ช่างซ่อมโซ่ประสบความสูญเสีย แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่สามารถคิดออกว่าเฉินหยางทำลายกรงได้อย่างไร ดูเหมือนว่าเด็กเฉินหยางคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา “ทำไมถึงหมายความว่าถ้าฉันทำลายกรงของคุณ …
“แม้ว่าฉันจะทนได้เพียงแค่หนึ่งในสี่ชั่วโมง มันก็เพียงพอที่จะเอาชนะพวกคุณทั้งสี่คนได้” ผู้ฝึกฝนโซ่หัวเราะ และพลังวิญญาณของเขาก็พุ่งพล่านอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น ก่อนที่เขาจะเพิ่มพลังการต่อสู้ของเขา คนเหล่านี้ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้พลังจิตวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นประมาณ 60% มันเกินพอสำหรับเขาที่จะจัดการกับพวกมัน …
พี่ใหญ่ผู้ซ่อมโซ่กัดฟันแล้วพูดว่า “พี่ชาย เราจะยอมแพ้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ?” ช่างซ่อมโซ่คนหนึ่งมองดูพี่ชายของเขาด้วยความประหลาดใจ เขารู้สึกว่าโลกนี้มหัศจรรย์เกินไป เฉินหยางเป็นเพียงเทพผู้ยิ่งใหญ่ธรรมดาในช่วงจุดสูงสุดของช่วงปลายยุค แต่เขากลับสามารถเอาชนะพวกเขาทั้งสองร่วมกันได้ ตอนนี้ พี่ชายผู้เย่อหยิ่งของเขาก็ถูกเฉินหยางโน้มน้าวใจและยอมรับความพ่ายแพ้ …
“ผมไม่คิดว่าสองคนนี้จะดื้อรั้นได้ขนาดนี้ แต่เนื่องจากผู้นำของเราได้สร้างความได้เปรียบไว้แล้ว ผมคิดว่าเราควรไปช่วยด้วยเช่นกัน ใช่ไหม?” หวางซีกล่าวกับพี่ชายคนโตของเขา ก่อนหน้านี้ พวกเขาหลายคนพยายามช่วยเฉินหยางในเวลาเดียวกัน แต่ก็ไม่ได้ผลมากนัก แต่กลับมีคนเกือบได้รับบาดเจ็บจากสองคนนั้นแทน เฉินหยางจึงขอให้พวกเขาถอยไปพักผ่อนและรอโอกาส …
“ไอ้หนู ใครบอกแกว่าพวกเราสองคนไม่กล้าทะเลาะกับแก เราแค่ไม่อยากยุ่งกับแกเท่านั้น” เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉินหยางก็หัวเราะออกมา ผมกลัวว่าคนที่พูดแบบนี้ทั้งสองคนจะไม่เชื่อเอง “พูดได้ดีมาก ถ้าอย่างนั้น ฉันอยากรู้ว่าคุณจะรับมือกับการเคลื่อนไหวครั้งต่อไปของฉันยังไง” เฉินหยางยิ้มและจู่ๆ …
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หม่าซู่และจางหวั่นเอ๋อก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง รู้สึกทั้งอับอายและรำคาญ “เฉินหยาง เราควรเมินพวกมันและลงมือกำจัดไอ้สองคนน่ารำคาญนั่นโดยทันที ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพวกมันแม้แต่นาทีเดียว คนสองคนนี้ทำให้ฉันรู้สึกแย่” หม่าซู่ส่ายหัวแล้วพูดว่า “โอเค เมื่อคุณพูดอย่างนั้น …
“พวกเราทราบว่าท่านผู้แข็งแกร่งเพิ่งประสบกับการต่อสู้และได้รับชัยชนะ และตอนนี้ท่านก็ภูมิใจในตัวเองมาก อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าท่านประมาทและหยิ่งยะโสได้” เฉินหยางและผู้ฝึกฝนโซ่คนอื่นๆ กล่าว “พูดอะไรนะหนู หนูบอกว่าเราหยิ่งยโสไม่ได้หรอก ฮ่าๆ ดีเลย …
by