นิยายแฟนตาซี อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
เฉินหยาง ชายหนุ่มคนหนึ่งจากครอบครัวที่ร่ำรวยซึ่งมีประสบการณ์ชีวิตและความตายมาสิบปีถูกบังคับให้กลายเป็นลูกเขยของครอบครัวชั้นสองในเมืองเล็กๆ และถูกเยาะเย้ยและเพิกเฉย ในที่สุดก็มีโทรศัพท์ลึกลับดังมาจากเมืองหลวง เขากลายเป็นทายาทตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในโลกอย่างเป็นทางการ หลังจากทนทุกข์มาสิบปี ในที่สุดเขาก็กลายเป็นมังกร! เมื่อลูกเขยเกิดมาโลกจะพังเพื่อเธอ!
ในขณะที่เฉินหยางรู้สึกถึงการต่อต้านบางอย่างลึกๆ ในใจ ระบบก็ปรากฏขึ้น โดยมีจุดประสงค์เพื่อขจัดการต่อต้านหรือความสงสัยของเฉินหยาง “ท่านเจ้าคะ หลังจากที่ท่านขึ้นสู่แดนอมตะแล้ว ท่านก็จะแตกต่างจากผู้อื่น ท่านจะได้รับโอกาสในการเดินทางกลับมายังโลกนี้ผ่านการต่อสู้” แม้ว่าเสียงของระบบจะฟังดูเป็นเครื่องจักร แต่มันก็ทำให้เฉินหยางรู้สึกยินดีอย่างล้นหลาม …
เฉินหยางเยาะเย้ย เขาไม่คิดว่าคนพวกนี้จะใช้วิธีการเอาชนะทางจิตใจได้ดีขนาดนี้ แต่ถึงเวลาต้องจบสิ้นแล้ว พวกนี้กลับกล้าโจมตีมังกรสาวทั้งสองของเขา พวกมันแค่ต้องการความตายเท่านั้น “ในเมื่อพวกเจ้ากำลังตามหาความตาย การที่พวกเจ้าไม่ทำตามที่ปรารถนาก็คงจะน่าละอายใจไม่น้อย บอกข้ามาสิว่าพวกเจ้าอยากตายอย่างไร” เฉินหยางยังไม่ได้ลงมือแม้แต่น้อย แต่รัศมีของเขาถูกปลดปล่อยออกมา …
ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงรออยู่ในสถานที่นั้น โดยหวังว่าหลังจากผ่านไปไม่กี่นาที พลังการต่อสู้ของหลงหวานชิวจะอ่อนลงอย่างมาก จากนั้นพวกเขาจะเคลื่อนไหว ซึ่งจะทำให้การต่อสู้ง่ายขึ้นโดยธรรมชาติ หลงว่านชิวสามารถตรวจจับตำแหน่งของบุคคลที่กำลังลอบโจมตีด้วยลูกปืนใหญ่ได้แล้ว แต่เขาไม่อยากเสียพลังวิญญาณไปกับการโจมตีอีกฝ่าย เขาจึงวางแผนเก็บพลังวิญญาณไว้และรอให้อีกฝ่ายใช้พลังโจมตีเต็มที่ ท้ายที่สุด เธอไม่รู้ว่าเฉินหยางจะมาถึงเมื่อไหร่ …
ตอนนี้ที่หลงเฟยหยานได้รับบาดเจ็บจริง ๆ ก็มีความเป็นไปได้เพียงทางเดียว: คนเหล่านี้คงโชคดีเกินไป จึงสามารถทำร้ายหลงเฟยหยานได้ “พวกแกทำร้ายน้องสาวตาบินของข้าได้ก็เพราะโชคดีเท่านั้นแหละ แต่บัดนี้เมื่อพวกเจ้าได้พบข้า โชคของพวกเจ้าก็พลิกผัน ข้าจะจัดการพวกเจ้าทีละคน” หลงว่านชิวแทบจะโจมตีพวกเขาแบบตัวต่อตัว …
การตบครั้งนี้ค่อนข้างร้ายแรงสำหรับหลงเฟยหยาน ลากนางลงสู่เหวลึกที่ไม่อาจหวนกลับได้ทันที เพราะในสภาวะผ่อนคลายปัจจุบัน พลังป้องกันของนางยังไม่แข็งแกร่งนัก และหลังจากถูกโจมตี รัศมีของนางก็อ่อนลงอย่างมาก “ฮ่าฮ่าฮ่า พี่ใหญ่ ข้าตบเด็กน้อยคนนี้ไปแล้ว งั้นตอนนี้เธอคงไม่เป็นภัยคุกคามต่อพวกเราแล้วใช่ไหม” …
“เอาล่ะ หัวหน้า ไม่ต้องห่วง ข้าจะคว้าโอกาสนี้ไว้แน่นอน ถึงแม้หญิงสาวคนนี้จะดูพูดจาได้น่าประทับใจและแข็งแกร่งมาก แต่ก็ยังไม่สามารถหลอกคนได้” หลังจากลูกน้องพูดจบ เมื่อเห็นว่าหัวหน้าเงียบไป เขาก็เริ่มดูดซับพลังวิญญาณอย่างรวดเร็ว อันที่จริง …
หลงเฟยหยานรู้ว่าพี่ชายเฉินหยางอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก ซึ่งเป็นเหตุว่าทำไมเขาจึงบอกว่าเขาจะช่วยพี่ชายเฉินหยางอย่างแน่นอนเมื่อถึงเวลา แต่ไม่ใช่ตอนนี้ “พี่ชาย ข้าแค่อยากบอกให้เจ้ารู้ว่าตอนนี้ข้ากำลังจัดการกับพวกมันอยู่ หวังว่าจะซื้อเวลาให้พวกมันได้หนึ่งชั่วโมงเพื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณ ข้าวางแผนจะรอจนกว่าจะผ่านไปหนึ่งชั่วโมง หากข้าเอาชนะพวกมันไม่ได้ ข้าก็จะยอมจำนนต่อพวกมัน ข้ารู้ว่าสถานการณ์ของเจ้าตอนนี้ค่อนข้างวิกฤต …
ทั้งสองคนมีความมั่นใจอย่างมากในตัวเฉินหยาง และระดมพลังจิตวิญญาณทั้งหมดอย่างรวดเร็วเพื่อเคลื่อนตัวไปในสองทิศทางที่แตกต่างกันด้วยความเร็วสูงสุดเพื่อเก็บเกี่ยวชีวิตของปีศาจในขณะที่ปกป้องผู้คนธรรมดาและผู้ฝึกฝนที่ดี ระหว่างทาง พวกเขาได้ดื่มด่ำกับสายตาอันเปี่ยมล้นของผู้อื่น ขณะเดียวกันก็ต้องอดทนต่อความโกรธเกรี้ยวและโทสะอันไร้ขอบเขตของเหล่าปีศาจ แม้อารมณ์อันซับซ้อนที่ผสมผสานกันนี้จะทำให้พวกเขาต้องเผชิญกับความกดดันอย่างใหญ่หลวง แต่พวกเขากลับไม่ท้อถอย กลับมุ่งมั่นที่จะเดินตามเส้นทางของตนเองมากยิ่งขึ้น “ไม่ว่าอย่างไร ในเมื่อพี่เฉินหยางได้ตัดสินใจเรื่องนี้ไปแล้ว …
คัมภีร์แท้จริงของเฉินหยางที่เพิ่งกล่าวถึงไปนั้น เฉินหยางได้ทิ้งมันไว้โดยธรรมชาติ เหตุผลในการทำเช่นนั้นคือการปลูกเมล็ดพันธุ์ที่เรียกว่าเมล็ดพันธุ์ในโลกแห่งการฝึกฝนนี้ เขารู้ว่านี่อาจเป็นแค่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เขาทำไปอย่างไม่ใส่ใจ แต่สำหรับโลกแห่งการฝึกฝนทั้งหมดแล้ว มันคือเหตุการณ์สะเทือนโลก “พี่ชาย ทำไมท่านถึงทำอย่างนั้น? …
เมื่อพ่อของคนเลี้ยงวัวได้ยินลูกชายพูดเช่นนี้ เขาก็อดหัวเราะและร้องไห้ไม่ได้ เขาคิดว่าลูกชายเพ้อฝันเกินไป แต่นั่นก็เป็นเรื่องปกติ เพราะยังไงซะ ก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่มีความฝันมากมาย เมื่อเขาเติบโตขึ้น เขาจะเข้าใจโดยธรรมชาติว่าบางสิ่งไม่อาจบรรลุได้ด้วยจินตนาการอันงดงาม ชีวิตมักมีราคาที่ต้องจ่ายตั้งแต่แรกเกิด และไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆ …
by