นิยายแฟนตาซี อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
เฉินหยาง ชายหนุ่มคนหนึ่งจากครอบครัวที่ร่ำรวยซึ่งมีประสบการณ์ชีวิตและความตายมาสิบปีถูกบังคับให้กลายเป็นลูกเขยของครอบครัวชั้นสองในเมืองเล็กๆ และถูกเยาะเย้ยและเพิกเฉย ในที่สุดก็มีโทรศัพท์ลึกลับดังมาจากเมืองหลวง เขากลายเป็นทายาทตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในโลกอย่างเป็นทางการ หลังจากทนทุกข์มาสิบปี ในที่สุดเขาก็กลายเป็นมังกร! เมื่อลูกเขยเกิดมาโลกจะพังเพื่อเธอ!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาจึงรีบดูดซับพลังวิญญาณด้วยความเร็วสูงสุด พร้อมกับฟันฟันเหล่าผู้ฝึกฝนอย่างไม่ลดละ เขาต้องการฆ่าคนเหล่านี้ด้วยวิธีที่ใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่มีเจตนาต่อต้าน มีเพียงการสังหารหมู่ฝ่ายเดียวเท่านั้นที่จะทำให้ภารกิจสำเร็จได้เร็วกว่านี้ “ในเมื่อพี่ชายข้าต้องการให้ข้ายุติการต่อสู้โดยเร็วที่สุด ข้าไม่อาจปล่อยให้เวลาผ่านไปเปล่าๆ ได้เลย ไม่เช่นนั้น …
เมื่อเห็นผู้คนจำนวนมากยอมจำนน หลงเฟยเหยียนก็เยาะเย้ย ในมุมมองของเขา นี่พิสูจน์ได้ว่าอีกฝ่ายเป็นนิกายที่ไม่มีเหตุผลที่จะดำรงอยู่ต่อไป เขาจึงรู้สึกสบายใจยิ่งขึ้นที่จะสังหารพวกเขา “พวกเจ้าก็เห็นกันอยู่นี่ พวกเจ้าไม่มีเหตุผลที่จะปล่อยให้สำนักนี้ดำรงอยู่ต่อไป ฉะนั้นอย่ามาโทษข้าที่ลงมือ” หลงเฟยเหยียนเยาะเย้ย ก่อนจะรีบลงมือ …
“เจ้าเชื่อทุกสิ่งที่เด็กหญิงตัวน้อยพูดงั้นหรือ? นางบอกว่าจะกวาดล้างนิกายกุ้ยเทียนของเรา เจ้าคิดจริงหรือว่านางจะมีพลังทำอย่างนั้นได้?” นักบำเพ็ญเพียรกล่าวอย่างท้าทาย “แน่นอน ฉันเชื่ออย่างนั้น เพราะสุดท้ายแล้ว มันเป็นสิ่งที่ฉันได้สัมผัสด้วยตัวเอง ถึงฉันจะไม่เชื่อ ฉันก็คงแค่ขัดแย้งกับตัวเองเท่านั้น” …
“คิดว่าจะให้ข้าเรียกเจ้าว่า ‘เจ้านาย’ รอดตัวไปได้งั้นเหรอ? เจ้ายกเครดิตให้ตัวเองมากเกินไปแล้ว” นักบำเพ็ญเพียรโซ่พ่นน้ำลายออกมาเต็มปาก ก่อนจะเยาะเย้ย “ถึงข้าจะเรียกเจ้านาย เจ้าก็ยังต้องคุกเข่าลงอ้อนวอนขอการอภัยจากพวกเราอยู่ดี” หลงเฟยหยานเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “ถ้าเจ้าแข็งแกร่งขนาดนั้นจริง …
อย่างไรก็ตาม ความเป็นจริงนั้นลึกลับมาก ยิ่งบางสิ่งดูไม่น่าเป็นไปได้มากเท่าไร ก็ยิ่งมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นตรงหน้าคุณมากขึ้นเท่านั้น โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าใดๆ ทั้งสิ้น “พวกเจ้ามาทำอะไรกันที่นี่? ยอมแพ้เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเราจะเล่นแรง” กลุ่มผู้ฝึกตนที่ดูน่ากลัวและมีพลังราวกับอยู่กลางขั้นขั้นเหนือธรรมชาติ …
นี่เป็นข้อเสนอที่เย้ายวนใจมากสำหรับเฉินหยาง ถ้าเขาไม่เสียสติไปเสียก่อน เขาก็จะยอมรับมันแน่นอน “เอาล่ะ ในเมื่อมีข้อจำกัด ข้าจะทำตอนนี้และพยายามทำให้เสร็จโดยเร็วที่สุด ตราบใดที่ข้าสังหารสำนักชั่วร้ายสองสำนัก ข้าก็จะได้ยา ใช่ไหม? ยาจะถูกแจกจ่ายอย่างไร?” …
ในขณะที่เฉินหยางรู้สึกถึงการต่อต้านบางอย่างลึกๆ ในใจ ระบบก็ปรากฏขึ้น โดยมีจุดประสงค์เพื่อขจัดการต่อต้านหรือความสงสัยของเฉินหยาง “ท่านเจ้าคะ หลังจากที่ท่านขึ้นสู่แดนอมตะแล้ว ท่านก็จะแตกต่างจากผู้อื่น ท่านจะได้รับโอกาสในการเดินทางกลับมายังโลกนี้ผ่านการต่อสู้” แม้ว่าเสียงของระบบจะฟังดูเป็นเครื่องจักร แต่มันก็ทำให้เฉินหยางรู้สึกยินดีอย่างล้นหลาม …
เฉินหยางเยาะเย้ย เขาไม่คิดว่าคนพวกนี้จะใช้วิธีการเอาชนะทางจิตใจได้ดีขนาดนี้ แต่ถึงเวลาต้องจบสิ้นแล้ว พวกนี้กลับกล้าโจมตีมังกรสาวทั้งสองของเขา พวกมันแค่ต้องการความตายเท่านั้น “ในเมื่อพวกเจ้ากำลังตามหาความตาย การที่พวกเจ้าไม่ทำตามที่ปรารถนาก็คงจะน่าละอายใจไม่น้อย บอกข้ามาสิว่าพวกเจ้าอยากตายอย่างไร” เฉินหยางยังไม่ได้ลงมือแม้แต่น้อย แต่รัศมีของเขาถูกปลดปล่อยออกมา …
ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงรออยู่ในสถานที่นั้น โดยหวังว่าหลังจากผ่านไปไม่กี่นาที พลังการต่อสู้ของหลงหวานชิวจะอ่อนลงอย่างมาก จากนั้นพวกเขาจะเคลื่อนไหว ซึ่งจะทำให้การต่อสู้ง่ายขึ้นโดยธรรมชาติ หลงว่านชิวสามารถตรวจจับตำแหน่งของบุคคลที่กำลังลอบโจมตีด้วยลูกปืนใหญ่ได้แล้ว แต่เขาไม่อยากเสียพลังวิญญาณไปกับการโจมตีอีกฝ่าย เขาจึงวางแผนเก็บพลังวิญญาณไว้และรอให้อีกฝ่ายใช้พลังโจมตีเต็มที่ ท้ายที่สุด เธอไม่รู้ว่าเฉินหยางจะมาถึงเมื่อไหร่ …
ตอนนี้ที่หลงเฟยหยานได้รับบาดเจ็บจริง ๆ ก็มีความเป็นไปได้เพียงทางเดียว: คนเหล่านี้คงโชคดีเกินไป จึงสามารถทำร้ายหลงเฟยหยานได้ “พวกแกทำร้ายน้องสาวตาบินของข้าได้ก็เพราะโชคดีเท่านั้นแหละ แต่บัดนี้เมื่อพวกเจ้าได้พบข้า โชคของพวกเจ้าก็พลิกผัน ข้าจะจัดการพวกเจ้าทีละคน” หลงว่านชิวแทบจะโจมตีพวกเขาแบบตัวต่อตัว …
by