ลูกเขยเศรษฐี
ลูกเขยเศรษฐี

บทที่ 1714 ข่าวด่วน

เห็นได้ชัดว่าประสิทธิภาพการต่อสู้ของผู้ฝึกฝนทั้งหกคนที่กำลังจะไปถึงแดนสวรรค์นั้นลดลงเพียง 20% ถึง 30% เท่านั้น พวกเขาจะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงในการยุติการต่อสู้ ดังนั้น หม่าซู่และคนอื่นๆ ยังคงมีโอกาสเรียนรู้มากมาย

“ถึงจะใช้เวลานานแต่ฉันก็สามารถค้นคว้าเพิ่มเติมได้ แล้วฉันจะได้มีวิธีที่ดีกว่าในการจัดการกับพวกมัน และฉันจะไม่ประมาทเกินไป” จิตใจของเฉินหยางค่อย ๆ สดใสขึ้น

“ฉันหวังว่าคนทั้งหกคนนี้จะปฏิบัติตามกฎในการต่อสู้ได้ มิฉะนั้น การต่อสู้จะจบลงเร็ว และหม่าซู่กับคนอื่นๆ อาจต้องผิดหวัง” เฉินหยางส่ายหัวและไม่สนใจคนทั้งหกคนที่กำลังศึกษาการต่อสู้บนสนามรบอีกต่อไป

พูดให้ชัดเจนก็คือ หลังจากที่กระดาษแผ่นเล็ก ๆ ที่ใช้ศึกษาคนทั้งสองคนไม่ได้ผลแล้ว ทั้งสองคนก็เข้าสู่การต่อสู้แบบธรรมดา ๆ สั้น ๆ อย่างไรก็ตาม ทันทีหลังจากนั้น ผู้ฝึกฝนโซ่ก็ยิงลูกแสงออกมาอีกลูกหนึ่ง ลูกบอลแห่งแสงนี้ประกอบด้วยพลังงานที่ทรงพลังเพียงพอ ซึ่งแน่นอนว่าจะถูกแปลงเป็นพลังงานทางจิตวิญญาณ ยิ่งกว่านั้น พลังจิตวิญญาณที่บรรจุอยู่ภายในนั้นยังสูงถึงประมาณ 30% ของพลังจิตวิญญาณในร่างกายของผู้ฝึกฝนโซ่ด้วย

“เจ้าหมอนี่เต็มใจที่จะใช้พลังงานจิตวิญญาณนี้จริงๆ ดูเหมือนว่าเขาจะบ้าไปแล้ว หรือไม่ก็รีบร้อนที่จะประสบความสำเร็จ” เฉินหยางไม่สามารถช่วยแต่ประหลาดใจได้

คุณต้องรู้ว่าพลังจิตวิญญาณทุกรังสีมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อผู้ฝึกฝนโซ่พลังเหล่านี้ และมีปริมาณมหาศาลมาก

“ด้วยพลังจิตวิญญาณมากมายขนาดนี้ ถ้ามันไม่ได้ผลอะไรเลย ผู้ฝึกฝนโซ่แห่งนี้ก็จะล่มสลายอย่างแน่นอน” เฉินหยางไม่สามารถช่วยแต่กังวลได้ ถ้ากลของเขาไม่ได้ผล ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

“หนุ่มเอ๊ย เจ้าสร้างปัญหาอีกแล้ว เจ้าจะทำอะไรกับลูกบอลแสงนี้ เจ้าคิดว่าเจ้าจะแก้ปัญหาด้วยลูกบอลนี้ได้ไหม ฉันคิดว่าเจ้าไร้เดียงสาเกินไป” ช่างซ่อมโซ่พูดจารุนแรง แต่พลังจิตวิญญาณในร่างกายของเขายังคงทำงานอยู่ เหมือนกับว่าเขากำลังพยายามหาวิธีจัดการกับมัน อย่างไรก็ตาม มันชัดเจนว่ามีพลังงานมากเกินไปในลูกบอลแสงนี้ และมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการ

“ทำดีที่สุดแล้วปล่อยให้ส่วนที่เหลือขึ้นอยู่กับโชคชะตา” นี่คือสิ่งเดียวที่ช่างซ่อมโซ่สามารถพูดได้ในใจของเขา แน่นอนว่าความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่ายนั้นเท่ากัน ดังนั้นแม้ว่าอีกฝ่ายจะมีแสงสว่างมหาศาลที่คอยขอร้องเขา เขาก็จะไม่พ่ายแพ้อย่างแน่นอน

“แต่การต่อสู้ครั้งต่อไปย่อมโหดร้ายแน่นอน” เขาได้รวบรวมพลังจิตวิญญาณทั้งหมดในตันเถียนของเขา บีบอัดมันไว้สั้นๆ แล้วผลักคู่ต่อสู้ออกไป

“เมื่อรวมพลังจิตวิญญาณไว้มากมายขนาดนี้ ฉันคิดว่าน่าจะเพียงพอแล้ว” ช่างซ่อมโซ่รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย แต่เพื่อความปลอดภัย เขาจึงถ่ายโอนพลังจิตวิญญาณบางส่วนเข้าไปอีกครั้ง โดยหวังว่ามันจะปลอดภัย

หลังจากผ่านไปอีกประมาณหนึ่งลมหายใจ ผู้ซ่อมโซ่ดูเหมือนจะรู้สึกว่าเขาเตรียมตัวมาเต็มที่แล้ว เขาจึงมีความมั่นใจเต็มเปี่ยมและเปิดฉากโจมตีโต้กลับลูกบอลเบาของคู่ต่อสู้ทันที แต่ก็ไม่มีผลใดๆ เลย

“เด็กดี ดูเหมือนนายจะเตรียมตัวมาดีมากเลยนะ ครั้งนี้ฉันประเมินนายต่ำไป” ขณะนี้เนื่องจากลูกบอลแสงถูกยิงออกไปโดยช่างซ่อมโซ่แล้ว โดยธรรมชาติแล้วเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะหยุดได้ง่ายๆ จึงทำการถ่ายทอดพลังงานเข้าสู่ลูกแสงต่อไป ยิ่งกว่านั้น แม้แต่ลูกบอลแสงที่เขายิงออกไปแล้ว ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะปลดปล่อยพลังงานออกมาได้โดยง่ายเช่นกัน อย่างไรก็ตามก็ยังมีความต่างของเวลาอยู่บ้าง

“มันเร็วพอสมควร แต่ผมไม่รู้ว่ามันจะได้ผลหรือเปล่า” เฉินหยางส่ายหัวและมองดูช่างซ่อมโซ่ด้วยความสับสนในใจ

ในความเป็นจริง ผู้ฝึกฝนโซ่แห่งนี้รู้สึกประหม่าเล็กน้อย หากไม่เป็นเช่นนั้น เขาจะไม่สามารถส่งพลังจิตวิญญาณไปยังลูกบอลแสงต่อไปได้ ลูกบอลแสงนี้รวบรวมพลังงานจิตวิญญาณสามชั้น และจะรวบรวมพลังงานจิตวิญญาณได้มากขึ้นอีกหลังจากส่งพลังงานอย่างต่อเนื่อง หากไม่สามารถใช้พลังจิตวิญญาณเหล่านี้ได้ มันคงเป็นความเสียหายครั้งใหญ่สำหรับเขา

“สองคนนี้ดูเหมือนกำลังสู้รบกันอย่างดุเดือด เดิมที ใครก็ตามที่มีทักษะศิลปะการต่อสู้ดีกว่าก็จะเป็นผู้ชนะ แต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็นแบบนี้” เฉินหยางไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากส่ายหัว

“หากพวกเขายังคงใช้พลังงานแบบนี้ต่อไป ฉันเชื่อว่าการต่อสู้ของพวกเขาจะจบลงในเวลาไม่ถึงหนึ่งในสี่ชั่วโมง”

“เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว! สองคนนี้ดูไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่เมื่อกี้ แต่กลับพลิกสถานการณ์กลับมาได้อย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าพวกเขามีอาวุธสังหาร” ขณะที่เฉินหยางกำลังรู้สึกไม่สบายใจอยู่เล็กน้อย เขาก็ได้ยินเสียงตื่นเต้นของหม่าซู่ จางหวั่นเอ๋อ และคนอื่นๆ ไม่ไกลนัก เขาสังเกตอย่างใกล้ชิดและพบว่าในสนามรบอีกแห่ง ผู้ฝึกฝนโซ่สองคนที่กำลังจะไปถึงดินแดนแห่งนางฟ้าได้เอาชนะคู่ต่อสู้ของตนได้สำเร็จ เรื่องนี้ทำให้เฉินหยางตกใจ

“เกิดอะไรขึ้น ทั้งสองฝ่ายต่างก็สูสีกันไม่ใช่หรือ แม้ว่าฝ่ายหนึ่งจะแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย ก็เป็นไปไม่ได้ที่ทั้งสองจะพลิกกระแสได้รวดเร็วเช่นนี้” เฉินหยางกล่าวอย่างเย็นชา

“นั่นเป็นเรื่องจริง แต่ดูเหมือนว่าคนพวกนี้ต้องใช้กลวิธีชั่วร้ายและน่ารังเกียจบางอย่าง จึงทำให้พวกเขาชนะได้อย่างง่ายดาย แต่คนสองคนนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรับมือ ฉันรู้สึกว่าพวกเขาจะสู้กลับอย่างแน่นอน” หวางซานส่ายหัวและพูดด้วยท่าทางล้อเล่น เขารู้จักช่างซ่อมโซ่เหล่านี้เป็นอย่างดี และพวกเขาจะไม่ประสบความสูญเสียง่ายๆ เช่นนี้

“พวกเขาจะโต้กลับได้อย่างไร สถานการณ์จบลงแล้วและทุกอย่างกลายเป็นข้อสรุปที่คาดเดาไม่ได้” เฉินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หัวหน้า คุณลืมสิ่งหนึ่งไป พวกเขามีไพ่เด็ดใบสุดท้ายที่ไม่ใช่ไพ่เด็ด นั่นก็คือการทำลายตัวเอง” เมื่อหวางซานพูดแบบนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็กว้างขึ้น ทำให้เฉินหยางรู้สึกสับสนเล็กน้อย

“คำว่า ‘เปิดเผยตัวเอง’ ทำเอาคนเราปวดหัวจริงๆ” หลังจากได้ยินสิ่งนี้ เฉินหยางก็เข้าใจทันทีว่าหวางซานหมายถึงอะไร นี่เป็นเพียงคนเดียวในบรรดาสองคนที่สามารถเปิดเผยตัวเองได้อย่างแท้จริง ซึ่งจะช่วยลดปัญหาให้กับเฉินหยางได้มาก

“สองคนนี้คิดจะทำลายตัวเองจริงๆ เหรอ พวกเขาไม่คิดบ้างเหรอว่าถ้าทำแบบนั้นจะเกิดผลอะไรตามมา” เฉินหยางพูดอย่างช่วยไม่ได้และปวดหัว

เดิมทีเขาคิดว่าเขาสามารถพึ่งความแข็งแกร่งของตัวเองเพื่อให้ได้รับชัยชนะครั้งสุดท้าย แต่พวกนี้ดูเหมือนจะไม่ยอมให้เขาได้รับชัยชนะโดยง่ายนัก นี่คงจะทำให้เขาสูญเสียความทะเยอทะยานและจิตวิญญาณนักสู้ไปใช่ไหม?

“แน่นอนว่าพวกเขาคงไม่คิดถึงเรื่องนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคิดว่าคนทั้งหกคนที่อยู่ตรงนั้นล้วนเป็นศัตรูของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะจับตัวพวกเขาไม่ได้ แต่พวกเขาไม่อยากให้คนอื่นทำสำเร็จ” หวางซานยิ้มขมขื่นและส่ายหัว เขารู้สึกว่าคนพวกนี้ดูเหมือนจะคิดมากเกินไป แต่ถ้าเป็นเขา เขาก็คงจะทำแบบเดียวกัน

“ลืมมันไปเถอะ เลิกสนใจพวกมันซะ ถ้าพวกมันเปิดเผยตัวเอง มันจะเป็นผลดีต่อเราแน่นอน ปล่อยให้ธรรมชาติดำเนินไปตามธรรมชาติเถอะ” เฉินหยางกล่าวอย่างช่วยไม่ได้

หลังจากหายใจอีกไม่กี่ครั้ง ชัยชนะของผู้ฝึกฝนโซ่ทั้งสองก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงยิ่งหยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *


error: Content is protected !!