by 
ทันใดนั้น เซี่ยเต้าก็หันกลับมา
“อะไรนะ? ไม่ได้อะไรเลยเหรอ?” เซียวหยุนถาม “
เจ้าถามทั้งๆ ที่รู้คำตอบอยู่แล้วงั้นหรือ?” เซี่ยเต้าจ้องมองเซียวหยุน โชคของเขาไม่เคยดีเลย
เมืองเสือศักดิ์สิทธิ์กำลังโกลาหล สัตว์อสูรปล้นสะดมไปทั่ว ด้วยพละกำลังของเซี่ยเต้า เขาสามารถคว้าสิ่งของมีค่าบางอย่างไปได้อย่างแน่นอน
แต่ทุกครั้งที่เขาพยายามเคลื่อนไหว มันก็จะถูกสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งกว่าฉวยไป หรือไม่ก็ถูกทำลายจนไร้
ค่า สัตว์อสูรตัวอื่นๆ ล้วนได้แต่เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ แม้แต่เผ่าพันธุ์ต่างดาวและนักสู้ที่ผ่านเข้ามาก็ยังได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ที่อยู่ใกล้เซี่ยเต้า แต่เซี่ยเต้าไม่เพียงแต่หาของมีค่าไม่พบเท่านั้น แต่ยังเกือบถูกเทพอสูรไล่ล่าอีกด้วย
เซี่ยเต้าจึงตระหนักได้ว่าโชคของเซี่ยเต้าไม่เคยดีเลย
”การแก้แค้นของอ้าวปิงได้รับการแก้แค้นแล้ว และเขาได้กลายเป็นผู้นำคนใหม่ของตระกูลเจียวหลง ความกังวลของเขาในที่สุดก็สงบลง” เซี่ยเต้ากล่าวพลางมองอ้าวปิงด้วยความอิจฉา
การได้สังหารศัตรูด้วยตัวเองเป็นความสุขอย่างยิ่งในชีวิต
ข้าไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึงคราวของข้าที่จะแก้แค้น…
เซี่ยเต้าถอนหายใจอย่างหมดหนทาง
แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นเสมือนเทพแล้ว แต่การก้าวไปสู่ขั้นต่อไปนั้นใช้เวลานาน และเขาไม่รู้ว่าจะใช้เวลานานเท่าใด
”ไปกันเถอะ” เซียวหยุนกล่าว
”ไปที่ไหน?” เซี่ยเต้าเงยหน้าขึ้นถาม
”ไปคุยกับบรรพบุรุษราชามังกรกัน ถ้าเราตกลงกันได้ เราจะกลับไปยังดินแดนหยินหยางเพื่อช่วยเจ้าล้างแค้น” เซียวหยุนทะยานขึ้นไปในอากาศ “
กลับสู่ดินแดนหยินหยาง เพื่อช่วยข้าล้างแค้นให้ข้า…”
เซี่ยเต้าตกใจ ดวงตาเริ่มคลอไปด้วยน้ำตา เมื่อมองร่างของเซี่ยวหยุนที่กำลังถอยหนี เขาสบถออกมาในใจ “เจ้าเด็กเหลือขอ! ข้าเป็นศิษย์พี่ของเจ้า ข้าควรเป็นคนตัดสินใจ…”
ถึงกระนั้น เซี่ยเต้าก็เดินตามไปด้วยความตื่นเต้นอย่างที่สุด “พวกเรา” ที่เซี่ยวหยุนเอ่ยถึงนั้นไม่ได้มีแค่เซี่ยวหยุนกับเขาเท่านั้น แต่หยุนเทียนจุนก็อาจเป็นหนึ่งในนั้นด้วย
เห็นได้ชัดว่าหยุนเทียนจุนต้องการช่วยเขาล้างแค้น เซี่ยว
หยุนทะยานขึ้นไปบนฟ้า และในไม่ช้าก็มาถึงตำแหน่งของบรรพบุรุษราชามังกร บรรพบุรุษราชามังกรลอยอยู่บนท้องฟ้า แสงศักดิ์สิทธิ์ของเขาแผ่กระจายสู่สรวงสวรรค์
และเหนือท้องฟ้า ปรากฏร่างเลือนรางปรากฏขึ้น
เทพอสูร…
นัยน์ตาของเซี่ยวหยุนหดเล็กลง มันคือภาพฉายของเทพอสูร และยังเป็นเทพอสูรของราชวงศ์พยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์อีกด้วย
เมื่อเห็นเซียวหยุนปรากฏตัว บรรพบุรุษราชามังกรก็ดึงแสงศักดิ์สิทธิ์ออกจากร่าง ภาพฉายของเทพอสูรแห่งราชวงศ์พยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์ก็หายไปในทันที
“บรรพบุรุษราชามังกร ภาพฉายของเทพอสูรเพิ่งมาจากราชวงศ์พยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์หรือ?” เซียวหยุนอดไม่ได้ที่จะถาม
“จริงด้วย”
บรรพบุรุษราชามังกรพยักหน้าเล็กน้อย “เมื่อกี้นี้เอง มันคือเทพอสูรแห่งราชวงศ์พยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ชั้นแปด มันกลายเป็นเทพอสูรและรวมร่างเป็นสวรรค์ชั้นแปดมานานแล้ว มันเพิ่งติดต่อมาหาข้าและสัญญาเงื่อนไขบางอย่าง ขอให้ข้าปล่อยลูกหลานของราชวงศ์พยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์เพิ่มเติม” “
เจ้าตกลงไหม?” เซียวหยุนถามด้วยสีหน้าบึ้งตึง
”เงื่อนไขมันล่อใจมาก ถ้าข้าไม่เห็นด้วย มันก็จะนำไปสู่การแตกคอกันได้ง่ายๆ ตระกูลพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้อยู่แค่ในสวรรค์ชั้นเจ็ดเท่านั้น แต่ยังอยู่ในสวรรค์ชั้นแปดด้วย และเทพอสูรก็อยู่ด้วย ตระกูลวอร์คราฟต์มีกฎมานานแล้วว่าห้ามกำจัดราชวงศ์โดยพลการ”
ประมุขราชามังกรหยุดพูดไปครู่หนึ่ง “ในเมื่อยังไงก็กำจัดไม่ได้ ข้าก็ใช้มันเป็นเครื่องต่อรองเพื่อให้ได้ผลประโยชน์มากกว่า”
เซียวหยุนไม่สามารถพูดอะไรเกี่ยวกับการตัดสินใจของประมุขราชามังกรได้มากนัก เพราะมันเป็นเรื่องภายในตระกูลวอร์คราฟต์
”เจ้าอยากคุยอะไรกับข้า?” ประมุขราชามังกรมองเซียวหยุนแล้วถาม
”ข้าอยากจะขอให้ประมุขราชามังกรช่วยเราจัดการกับตระกูลหยินหยางในเขตที่ยี่สิบเจ็ดของเขตอู๋ซิ่วตะวันออก” เซียวหยุนพูดอย่างจริงจัง
”จัดการกับตระกูลหยินหยาง…”
สีหน้าของราชามังกรเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เขาส่ายหน้า “ข้าไม่สามารถทำตามที่เจ้าขอได้ ตระกูลหยินหยางไม่ใช่กองกำลังธรรมดา”
”ข้าไม่ต้องการให้เจ้าลงมือ ข้าเพียงต้องการความช่วยเหลือจากเจ้าในการข่มขู่ตระกูลหยินหยาง พี่ชายของข้าเป็นผู้นำตระกูลหยินหยางในปัจจุบัน สิ่งที่เขาต้องทำคือสังหารผู้นำตระกูล แค่นั้นก็พอ” เซียวหยุนกล่าว “
ข้าเกรงว่าข้าจะข่มขู่ตระกูลหยินหยางไม่ได้” ราชามังกรส่ายหน้า
”ทำไมล่ะ?” เซียวหยุนและเซี่ยเต้ามองราชามังกรด้วยความประหลาดใจ
”ตระกูลหยินหยางมีเทพปกครอง และเทพองค์นั้นก็ปกครองมาหลายปีแล้ว” ราชามังกรกล่าว
ตระกูลหยินหยางมีเทพปกครอง…
เซียวหยุนและเซี่ยเต้าตกตะลึง
”ราชันย์มังกร จริงหรือที่ตระกูลหยินหยางมีเทพปกครอง?” เซี่ยเต้าถามอย่างร้อนรน
”ข้าไม่มีเหตุผลที่จะโกหกเจ้า ตระกูลหยินหยางก็มีเทพปกครองเช่นกัน และไม่เพียงแต่เรารู้เรื่องนี้ เจ้าสามารถสืบหาคำตอบได้จากการสอบถามผู้นำระดับสูงของสำนักศิลปะการต่อสู้ชั้นนำ” ราชันย์มังกรตอบ
สีหน้าของเซี่ยเต้าตึงเครียดขึ้นทันที หากเป็นความจริง เขาสงสัยว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะแก้แค้นได้
”งั้นเจ้าช่วยเราควบคุมวิญญาณของตระกูลหยินหยางได้ไหม?” เซียวหยุนถามบรรพบุรุษราชันย์มังกร
”เจ้าต้องเข้าใจสิ่งหนึ่ง ข้าเป็นเทพอสูรอยู่แล้ว เทียบเท่ากับเทพในหมู่นักศิลปะการต่อสู้ของเจ้า หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเจ้า น้ำเสียงที่เจ้าแสดงออกมาเมื่อครู่นี้ เจ้าคงตายไปหลายรอบแล้ว”
เสียงของบรรพบุรุษราชันย์มังกรเย็นชาลงทันที “เจ้าเคยช่วยข้าไว้ก่อนหน้านี้ และข้าก็มอบยาเม็ดเทพเส้นโลหิตสีทองให้แก่เจ้า เมื่อรวมกับแก่นเทพอสูรที่เจ้าได้รับมาก่อนหน้านี้ ข้าถือว่านี่เป็นการตอบแทนบุญคุณ นับจากนี้ไป เราไม่ได้เป็นหนี้บุญคุณกันอีกต่อไป”
เซียวหยุนตกตะลึง ไม่คาดคิดว่าบรรพบุรุษราชามังกรจะพูดเช่นนี้
สีหน้าของเซี่ยเต้าหม่นหมองลง เขาไม่ได้โกรธบรรพบุรุษราชามังกรที่ปฏิเสธความช่วยเหลือ เขาเข้าใจดีว่าทำไมเขาจึงปฏิเสธ เพราะบรรพบุรุษราชามังกรไม่มีพันธะที่จะต้องช่วยเหลือพวกเขาจัดการกับวิญญาณอื่น
สิ่งที่ทำให้เขาหงุดหงิดคือน้ำเสียงของบรรพบุรุษราชามังกรที่มีต่อเซียวหยุน
หากไม่ใช่เซียวหยุน บรรพบุรุษราชามังกรคงระเบิดไปนานแล้ว นับประสาอะไรกับการเป็นเทพ นี่คือบุญคุณที่ช่วยชีวิตไว้ได้ หากได้
รับบุญคุณเช่นนี้ นับประสาอะไรกับยาเม็ดเทพเส้นโลหิตสีทองและกำเนิดเทพอสูร หากเป็นดาบปีศาจ เขาคงไม่ปฏิเสธแม้แต่ชีวิตของตนเอง ไม่เพียงแต่
บรรพบุรุษราชามังกรจะปฏิเสธความกตัญญูเท่านั้น เขายังหยาบคายใส่เซี่ยวหยุนอีกด้วย
“บรรพบุรุษราชามังกร โปรดอภัยให้ข้าที่รบกวนท่านเมื่อครู่นี้ด้วย” เซี่ยวหยุนไม่ได้พูดอะไรอีก เพียงแต่โค้งคำนับ หันหลังกลับ แล้วบินหนีไป
บรรพบุรุษราชามังกรได้กล่าวไปแล้วว่าได้ตอบแทนบุญคุณแล้ว และ
นับจากนี้ไปจะไม่มีใครเป็นหนี้ใครอีก เมื่อเป็นเช่นนี้ เซี่ยวหยุนคงไม่อยู่ที่นี่อีกต่อ
ไป ดาบปีศาจไม่ได้พูดอะไรอีกและรีบเดินตามเซี่ยวหยุนไป หลี่เหยียนซึ่งเดินทอดน่องอยู่ไกลๆ เห็นดังนั้นจึงเดินตามสิงโตขาวไป
“บรรพบุรุษราชามังกร ทำไมท่านไม่ช่วยพวกเขาบ้างล่ะ” บรรพบุรุษเกล็ดแดงพุ่งทะยานขึ้นไปในอากาศ อดไม่ได้ที่จะถาม เขายืนอยู่ข้างๆ ตลอดเวลา ไม่ปรากฏตัวเลย
“ช่วยด้วย?”
บรรพบุรุษมังกรมองไปยังบรรพบุรุษเกล็ดแดง “เจ้าคงไม่รู้ว่าเทพแห่งตระกูลหยินหยางนั้นทรงพลังเพียงใด เขามาจากสวรรค์ชั้นแปด และพลังของเขาแข็งแกร่งกว่าเทพองค์อื่นๆ มาก ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลหยินหยางและวิหารหยินหยางแห่งสวรรค์ชั้นแปดยังมีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด การล่วงเกินเทพเจ้าแห่งตระกูลหยินหยางก็เท่ากับล่วงเกินวิหารหยินหยาง”
“ถึงแม้เซียวหยุนจะมีความสามารถพิเศษและสามารถอัญเชิญสัตว์อสูรโบราณได้ แต่ข้าก็ไม่คุ้มที่จะเสี่ยงช่วยเหลือเขาโดยอาศัยพื้นฐานนี้”
“บรรพบุรุษมังกร ค่ายกลแปลงร่างหมื่นอสูรใกล้จะก่อตัวแล้ว แต่ตอนนี้มันขาดผู้นำค่ายกล… เดิมทีสิงโตขาวตัวนั้นเป็นผู้นำค่ายกลที่ดีที่สุด หากข้าจับมันกลับมาได้ ความก้าวหน้าในการเป็นเทพของข้าก็ใกล้จะมาถึงแล้ว” บรรพบุรุษหงหยวนพุ่งทะลุอากาศ จ้องมองไปที่ด้านหลังของสิงโตขาวที่กำลังเดินจากไป