by 
หลงหยูไม่เชื่อว่าเซียวหยุนจะช่วยให้มังกรพัฒนาฝีมือได้ แต่ในเมื่อเอาอี้เอ่ยถึงเรื่องนี้ นางจึงต้องไปดู ครู่
ต่อมา หลงหยู เอาอี้ และมังกรตัวอื่นๆ ก็มาถึงใกล้ลาน
เมื่อมาถึง หลงหยูก็ต้องตะลึงกับจำนวนมังกรมหาศาล มังกรเหล่านี้มีมากมายเหลือเกิน กว่าพันตัวมารวมตัวกันอยู่ใกล้ลาน
แน่นอนว่ามีเพียงมังกรหนุ่มเท่านั้นที่ปรากฏตัว มังกรแก่ๆ มักจะอยู่ห่างๆ ด้วยความเคารพต่อผู้อาวุโส
ภายในลาน เอ่าปา เอ่าหลง และเอาอิง คอยรักษาความสงบเรียบร้อย ป้องกันไม่ให้มังกรตัวอื่นๆ เข้ามาใกล้เกินไป
เอ่าหยุนนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ
ทันใดนั้น เซี่ยวหยุนก็ออกมาจากห้อง
”เงียบ!”
”เงียบสิทุกคน! ใกล้จะเริ่มแล้ว” มังกรที่กำลังเฝ้าดูอยู่เงียบลง สายตาจับจ้องไปที่ลาน
เซี่ยวหยุนเดินเข้าไปหาเอาอี้ วางมือลงบนศีรษะเบาๆ แล้วส่งพลังให้
”ไร้สาระสิ้นดี! นี่มันควรจะช่วยให้อ้าวหยูพัฒนาฝีมือขึ้นมาได้งั้นเหรอ?” หลงหยูเยาะเย้ย เธอไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีใครพัฒนามังกรด้วยการหมุนเวียนพลังภายในตัว
”มันคงเป็นแค่กลอุบาย ข้าพนันได้เลยว่านักศิลปะการต่อสู้คนนี้กำลังพยายามเอาชนะใจมังกรของเราด้วยวิธีนี้” อ้าวหยูพ่นลม
ออกมา ในขณะนั้น เซียวหยุนดึงมือ
ออก ความตื่นเต้นของอ้าวหยูทวีความรุนแรงขึ้น ร่างกายสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ เขากำลังจะเพิ่มพลัง แต่ระดับพลังขึ้นอยู่กับโชคของเขา
”ย้อนกลับ 23 ปกติ 16 แล้วย้อนกลับ 7 อีกครั้ง เติมพลังสายเลือดเข้ากระดูกสันหลัง” เซียวหยุนกล่าว
”เข้าใจแล้ว” อ้าว
หยูกระโดดขึ้นทันที ทำตามคำแนะนำของเซียวหยุน หมุนเวียนพลังสายเลือดด้วยวิธีนี้ จนในที่สุดก็ฉีดเข้ากระดูกสันหลัง
บูม!
คลื่นพลังที่รุนแรงกว่าพุ่งออกมาจากอ้าวหยู ทำลายพื้นที่โดยรอบ
สี่สิบเปอร์เซ็นต์…
มังกรที่เฝ้าดูอยู่ต่างตะลึงงัน ผู้ที่ตอนแรกยังคงสงสัย ตอนนี้กลับเชื่อแล้ว ท้ายที่สุด ทุกคนก็รู้ถึงพลังของอ้าวหยู พลังสายเลือดของอ้าวหยูพุ่งสูงขึ้นถึงสี่สิบเปอร์เซ็นต์ และความผันผวนก็พุ่งขึ้นสู่ระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน
”ขอบคุณครับท่าน!” อ้าวหยูอุทานอย่างตื่นเต้น
”ต้องเป็นของปลอมแน่ๆ ข้าไม่เชื่อว่าอ้าวหยูจะแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ” อ้าวหยีรีบวิ่งเข้าไปในลานบ้านและพุ่งเข้าใส่อ้าวหยูทันที เพราะพลังของเขาเทียบได้กับอ้าวหยู
”อ้าวหยี เจ้าทำอะไร!” อ้าวป้าพยายามห้าม แต่ก็สายเกินไป
”กลับไป!” อ้าวหลงฟาดกรงเล็บใส่อ้าวหยี
อย่างกะทันหัน “คิดว่าข้าควรออกไปจากที่นี่หรือ?” อ้าวหยีพ่นลมเย็นออกมา พลังของมันยิ่งกว่าของอ้าวหลงเสียอีก มันจึงตอบโต้ด้วยกรงเล็บทันที
บูม!
พลังระเบิดกระจายไปทั่วพื้นที่ ท่ามกลางสายตาของฝูงชน อาโอยีถูกกรงเล็บของอาโอหลงกระแทกจนกระเด็นถอยหลังไปร้อยฟุต
หลังจากล้มลง อาโอยีมองอาโอหลงด้วยความตกใจ
อาโอหลงอ่อนแอกว่า แต่ตอนนี้เขาเหนือกว่าแล้ว…
มังกรตัวอื่นๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน แม้ว่าหลายคนจะรู้ว่าอาโอหลงแข็งแกร่งขึ้น แต่การได้เห็นด้วยตาตนเองก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
สีหน้าของหลงหยูเต็มไปด้วยความซับซ้อน ตอนแรกเธอไม่เชื่อ แต่ตอนนี้เธอถูกบังคับให้เชื่อ เพราะทั้งอาโอหลงและอาโอหยูแข็งแกร่งขึ้น และเธอได้เห็นการเติบโตของทั้งคู่ด้วยตาตนเอง
เมื่อมองไปที่เซียวหยุน สีหน้าของหลงหยูเปลี่ยนไปครู่หนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปในลานบ้านอย่างเด็ดเดี่ยว
”หลงหยู…” สีหน้าของอาโอปาตึงเครียดเมื่อเห็นหลงหยู
แม้ว่าทั้งคู่จะเป็นทายาทของคฤหาสน์หยวนหลง แต่หลงหยูก็เป็นหนึ่งในทายาทรองเก้าคน และตอนนี้เป็นทายาทของพระราชวังมังกร
ภายในคฤหาสน์หยวนหลง สถานะและตำแหน่งของหลงหยูนั้นเทียบไม่ได้กับเอาป้าและคนอื่นๆ
“ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะมีความสามารถเช่นนี้” หลงหยูเดินเข้าไปหาเซี่ยวหยุนและมองลงมาด้วยสีหน้าเย็นชา ในฐานะเจี่ยวหลง นางมักจะดูถูกผู้ฝึกยุทธ์ เพราะเชื่อว่าผู้อ่อนแอเช่นนี้ไม่คู่ควรที่จะยืนหยัดเทียบเท่ากับอสูรเวท เซียว
หยุนเหลือบมองหลงหยูอย่างเฉยเมย ไม่สนใจนาง
“ในเมื่อเจ้ามีความสามารถเช่นนี้ เจ้าควรรับใช้ตระกูลเจี่ยวหลง นับจากนี้เป็นต้นไป เจ้าจะอยู่ในคฤหาสน์หยวนหลงของข้า และมุ่งมั่นเพื่อความก้าวหน้าของมังกรตระกูลเจี่ยวหลงและอนาคตของตระกูลเจี่ยวหลง” หลงหยูสั่ง เมื่อได้ยิน
คำพูดเหล่านี้ ดวงตาของเจี่ยวหลงจำนวนมากที่อยู่ตรงนั้นก็เบิกกว้าง หลงหยูพูดถูก ในเมื่อเซี่ยวหยุนมีความสามารถเช่นนี้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่นางควรรับใช้ตระกูลเจี่ยวหลง
”ท่านเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับใช้ตระกูลเจียวหลง” อาวอี้กล่าวอย่างภาคภูมิใจ
”เห็นประตูไหม”
เซียวหยุนชี้ไปทางประตู ก่อนจะประกาศอย่างเย็นชาว่า “ไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ข้าจะไม่ได้พบเจ้าอีก”
หลงหยู อาวอี้ และมังกรตัวอื่นๆ ตกตะลึง พวกเขาไม่คาดคิดว่าเซียวหยุนจะหยิ่งผยองถึงเพียงนี้
”เจ้าต้องการให้ข้าออกไปงั้นหรือ?” สีหน้าของหลงหยูเปลี่ยนเป็นหม่นหมองลงทันที สายตาจับจ้องไปที่เซียวหยุน อาวปิงเป็นหลานชายของอาวกวงหลิง ดังนั้นนางจึงไม่สามารถรับมือกับเขาได้ แต่เซียวหยุน ผู้เป็นเพียงแค่นักสู้ กลับหยิ่งผยองในคฤหาสน์หยวนหลง ถึงกระนั้นเขาก็บอกให้นางออกไป
”เจ้าแกล้งโง่หรือไม่เข้าใจ?” เซียวหยุนขมวดคิ้ว
”เจ้ากำลังไล่ล่าความตาย!”
หลงหยูฟาดฟันเซียวหยุนด้วยกรงเล็บอย่างกะทันหัน แสงสีเงินวาบวาบอยู่ภายในกรงเล็บอันใหญ่โตของนาง มันคือกรงเล็บมังกร นางได้รวมกรงเล็บมังกรเพียงอันเดียว แสดงให้เห็นถึงสัญญาณการแปลงร่างมังกร
“ท่าน ระวัง…” อ้าวป้าตัวสั่น แต่ก็สายเกินไปที่จะหยุดเขา เขาทำได้เพียงมองดูอย่างหมดหนทางขณะที่กรงเล็บของหลงหยูฟาดฟันลงมา
บูม!
หลังจากถึงระดับการแปลงร่างปีศาจขั้นที่เก้า เซียวหยุนก็ชกหมัดเข้าที่กรงเล็บมังกร
พลังที่ท่วมท้นทำให้หลงหยูกระเด็นถอยหลังไปทันที ทำให้เธอกระเด็นไปประมาณสิบฟุต เซียวหยุนยังคงยืนอยู่
มังกรตัวอื่นๆ ที่เฝ้ามองอยู่นี้มีสีหน้าเคร่งขรึม พวกมันไม่คาดคิดว่าเซียวหยุนจะต้านทานการโจมตีของหลงหยูได้
สีหน้าของอ้าวป้าซับซ้อนขึ้น นึกถึงช่วงเวลาที่เขาและเซี่ยวหยุนต่อสู้กัน เห็นได้ชัดว่าเซียวหยุนยังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่
หลงหยูแข็งแกร่งกว่าเขามาก
เซียวหยุนใช้ความสามารถสองอย่างในการเผชิญหน้าครั้งนั้น แต่ครั้งนี้เขาใช้เพียงการแปลงร่างปีศาจขั้นที่เก้าเพื่อขับไล่หลงหยู
เห็นได้ชัดว่าเซี่ยวหยุนยังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ และจงใจแสดงความอ่อนแอออกมา
หลงหยูจ้องมองเซี่ยวหยุนด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เธอไม่คาดคิดว่าเซี่ยวหยุนจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เขาซ่อนพลังที่แท้จริงเอาไว้
“เจ้ากล้าดีอย่างไรที่ขับไล่ข้า…” หลงหยูจ้องมองเซี่ยวหยุน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
บูม!
รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวพวยพุ่งออกมาจากทุกทิศทุกทาง ผู้อาวุโสลำดับที่หกพุ่งทะยานขึ้นไปในอากาศ พร้อมกับมังกรผู้เฒ่า มันจ้องมองเซี่ยวหยุนอย่างจดจ่อ สีหน้าเต็มไปด้วยความเย็นชาเยือกเย็น
มันรู้แล้วว่าเซี่ยวหยุนช่วยอ๋าอิงและมังกรตัวอื่นๆ บุกทะลวงเข้ามา และพุ่งเข้าไปหาเซี่ยวหยุนเพียงเพื่อจะเห็นว่าเซี่ยวหยุนกล้าที่จะโต้กลับหลงหยู
”เจ้ากล้าดียังไงมาโจมตีรองทายาทราชวงศ์เจียวหลงของข้า…” ผู้อาวุโสหกจ้องมองเซียวหยุนอย่างตั้งใจ ดวงตาเย็นชา
”เห็นได้ชัดว่านางเป็นฝ่ายโจมตีก่อน ข้าต่อสู้กลับเพียงเพื่อป้องกันตัวเอง” เซียวหยุนกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก
”ผู้อาวุโสหก แท้จริงแล้วหลงหยูเป็นฝ่ายโจมตีก่อน…” อ้าวป้ากล่าวอย่างรวดเร็ว
”หุบปาก!”
ผู้อาวุโสหกจ้องมองอ้าป้าอย่างเหลืออด “เจ้าคนทรยศ! ในฐานะทายาทคฤหาสน์หยวนหลงของข้า เจ้าไม่ได้ช่วยหลงหยู แต่เจ้ากลับช่วยนักศิลปะการต่อสู้”
”เห็นได้ชัดว่าหลงหยูเป็นคนไร้เหตุผล…” อ้าวป้ากล่าวอย่างไม่เต็มใจ “
คำราม! ” ผู้อาวุโสหกคำรามเสียงดัง พลังของเทพกึ่งเทพชั้นสูงนั้นน่าสะพรึงกลัวมากจนอ้าป้า เทพกึ่งเทพ ไม่อาจต้านทานได้ และถูกคลื่นเสียงพัดหายไปในทันที